chingaling ep10: ทั้งวันฉันไม่ได้ทำอะไร โดยน้าสุจินต์

วันนี้ได้เที่ยวชมพิพิธภัณฑ์วัดพระธาตุจังหวัดนครศรีธรรมราช ที่หน้าทางเข้าพิพิธภัณฑ์ได้พบคุณน้าสุจินต์ท่านกำลังเขียนหนังสือเมื่อเข้าไปดูใกล้ๆจึงทราบว่าท่านกำลังคัดอักษรตามหนังสืออานาปานสติของท่านพุทธทาส คุณน้าบอกว่าท่านเขียนตัวอักษรและกำหนดลมหายใจ อานาปานสติขณะจรดปลายปากกา ทุกตัวอักษรอาจดูว่าเหมือนกัน แต่จะไม่เหมือนกัน ท่านกล่าวว่าเป็นไปตามกฎอิทัปปัจจยตาคือเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย น้าสุจินต์เขียนอักษรลงสมุด อักษรที่เขียนสวยมากราวกับพิมพ์จากเครื่องพิมพ์ เราเห็นว่ามี ตัวหนังสือตัวใหญ่เขียนอยู่บนโต๊ะที่ท่านทำงาน '...ทั้งวันฉันไม่ได้ทำอะไร...' น้าสุจินต์ อธิบายถึงอักษรนี้ที่เขียนอยู่บนโต๊ะเป็นบทกลอน “ทั้งวันฉันไม่ได้ทำอะไรเพราะรู้แจ่มใจว่าเรานั้นไม่มีตัวตน กายใจทำใดได้ผล มากน้อยเหลือล้นก็ให้เป็นของกายใจ มิใช่กูทำ กูได้ หรือกูกำไร ขาดทุน งุ่นง่าน พล่านกู เหตุนี้จึงว่า เราอยู่สำราญหราหรู ทั้งวันมิได้ทำอะไร เราเองเตือนกันตะบันไป เราเอ๋ย อย่าให้ตัวกูของกูอยู่มา งานผองเสร็จสมปรารถนา ก็ไม่ถือว่าเป็นงานกูทำ ขำเอย” น้าสุจินต์ อธิบายต่อว่า ทำแบบไม่มีตัวตน เพราะไม่มีตัวผู้ทำ มีแต่การกระทำ มันก็ไม่ทุกข์ ไม่เกิดทุกข์ และกล่าวถึงท่านพุทธทาสว่าตอนหลังๆๆท่านก็เขียนไว้หลายบท "ทำงานทุกชนิดด้วยจิตว่าง ยกผลงานให้ความว่างทุกอย่างสิ้น กินอาหารของความว่างอย่างพระกิน ตายเสร็จสิ้นแล้วแต่ในตัว แต่หัวที" บทกลอนของท่านพุทธทาส ที่น้าสุจินต์เมตตาท่องและขยายความให้ฟัง บันทึกถึงน้าสุจินต์ หน้าพิพิธภัณฑ์วัดพระธาตุ จ.นครศรีธรรมราช ๒๐ กรกฎาคม พศ.๒๕๖๕ ปล.ถามว่าน้าอายุเท่าไร น้าสุจินต์บอกว่าท่านเกษียณมา ๒๔๐เดือนแล้ว